O custo do rastrexo e a monitorización de mercadorías é elevado, pero o custo da adopción de novas tecnoloxías é moito máis barato que a perda anual de entre 15 000 e 30 000 millóns de dólares debido á perda ou o roubo de mercadorías. Agora, a Internet das Cousas está a impulsar as compañías de seguros a intensificar a súa prestación de servizos de seguros en liña, e as compañías de seguros tamén están a delegar a xestión de riscos nos asegurados. A introdución da tecnoloxía sen fíos e xeográfica revolucionou a forma en que se monitorizan os activos.
A industria dos seguros sempre estivo interesada en empregar as novas tecnoloxías para mellorar a adquisición de información sobre a carga, como a localización e o estado. Unha mellor comprensión desta información axudará a recuperar os bens roubados e, polo tanto, a protexer os bens á vez que se reducen as primas.
Os dispositivos de rastrexo que normalmente funcionan en redes móbiles non son tan precisos nin fiables como desexan as compañías de seguros. O problema reside principalmente na conexión de rede; cando as mercadorías están en tránsito, ás veces cruzan a zona sen ningún sinal. Se ocorre algo neste momento, os datos non se rexistrarán. Ademais, os métodos típicos de transmisión de datos (redes por satélite e móbiles) requiren dispositivos grandes e potentes para procesar a información e logo transmitila de volta á sede. O custo de instalar equipos de vixilancia e transmitir toda a información de datos da carga por toda a rede loxística ás veces pode superar o aforro de custos, polo que cando se perden as mercadorías, a maioría delas non se poden recuperar.
Resolvendo o problema do roubo de mercadorías
USSD é un protocolo de mensaxería segura que se pode empregar globalmente como parte dunha rede GSM. A ampla aplicación desta tecnoloxía convértea nunha tecnoloxía ideal para que as empresas de seguros e loxística rastrexen e supervisen as mercadorías.
Só require compoñentes sinxelos e baixa potencia operativa, o que significa que os dispositivos de rastrexo funcionan moito máis tempo que coa tecnoloxía de datos móbiles; a tarxeta SIM pódese instalar en dispositivos que non son moito máis grandes que as memorias USB, o que permite un espazo reducido. O custo é moito menor que o do produto de substitución. Dado que non se usa Internet, non se requiren microprocesadores nin compoñentes caros para transferir datos, o que reduce a complexidade e o custo da fabricación de equipos.
Data de publicación: 08 de maio de 2021
